Wysoka Tama Asuańska czy też Wielka Tama Asuańska jak ją zwą inni, to przykład na to, że ludzkość potrafi budować rzeczy wielkie! Ale też na to, że wielkie rzeczy mają kolosalny wpływ na wszystko dookoła. Na przyrodę, historię, turystykę, na ludzi…
Kiedy okazało się, że pierwsza Tama Asuańska, wybudowana w latach 1898-1902 jest niewystarczająca i to pomimo jej podwyższania, powzięto decyzję o budowie drugiej tamy, kilka kilometrów w górę rzeki. Prace zaczęły się w 1960 roku i trwały 10 lat. Kiedy przyjedziemy zwiedzać tamę, można obejrzeć sprzęt, którym usypano tą potężną konstrukcję. I to co powiem, to fakt, że urządzenia te nie są zbyt imponujące. Stąd tym większy podziw dla budowniczych i projektantów.
Wysoka Tama Asuańska – potęga inżynierii
Wysoka Tama Asuańska to jedna z największych atrakcji także turystycznych w okolicy Asuanu. Zatem jeśli dotrzemy do tego miasta, to jest ona niejako punktem obowiązkowym. Oczywiście najpierw trzeba się tam dostać, zatem będziecie się musieli potargować z taksówkarzem. Ja zapłaciłem 350 funtów egipskich za kurs do tamy, potem do świątyni na File, poczekanie na mnie prawie dwie godziny i odwiezienie mnie do muzeum nubijskiego. Ale dość o cenach.
Tama jest oddalona o jakieś 20 minut jazdy od centrum Asuanu i aby wjechać na jej teren, najpierw będą dwie kontrole wojska. Cóż, to obiekt bardzo strategiczny, zatem strzegą go jak przysłowiowego oka w głowie. I to strzegą także transporterami opancerzonymi. Najpierw trzeba kupić bilet wstępu, ale to przecież oczywistość. I dopiero potem przystępujemy do zwiedzania właściwego.
Zwiedzając Wysoką Tamę Asuańską
Pierwszym co zobaczycie nie będzie tama jako taka, lecz pomnik przyjaźni egipsko-radzieckiej! Tak, nie przesłyszeliście się! I żeby było ciekawiej, kiedy wejdziemy na teren tego ogromnego pomnika, a wierzcie mi, że rzeczy z którymi miał coś wspólnego Związek Radziecki, nie mogą być małe, wita nas… sierp i młot! U nas takich rzeczy poza muzeum nie uświadczysz, bo podejdą pod propagowanie ustroju totalitarnego. Ale skąd tu ZSRR zapytacie? Związek radziecki pojawił się tu po tym, jak USA zrezygnowały z pomocy Egiptowi. Wtedy „Sojuz” przyszedł jak zawsze z bratnią pomocą.
Kupując bilet, musicie zadecydować, czy macie chęć wjechać na szczyt pomnika, czy nie. Ja nie wjechałem i szczerze powiem, że troszkę teraz żałuję. Niby deczko mi się spieszyło, bo plan dnia miałem napięty, a wieczorem chciałem koniecznie żeglować po Nilu, ale kwadrans by mnie nie zbawił. Cóż, może kiedyś będzie drugi raz i wjadę na szczyt, by spojrzeć na Jezioro Nasera i Wysoką Tamę Asuańską z lotu ptaka.
I od razu uwaga: po tamie nie można ot tak sobie chodzić i nie można robić zdjęć, gdzie się nam podoba. Dlatego, by robić wszystko na legalu, taksówka, którą przyjechaliście, zawiezie Was na specjalny punkt widokowy, urządzony na środku tamy. Stąd można robić zdjęć tyle, ile macie chęć. Ciekawy to widok. Z jednej strony potężne jezioro, z drugiej zaś cienka strużka Nilu, który odfiltrowany z mułów stracił dawny, bury kolor. I są również rzecz jasna druty! Druty wysokiego napięcia wiszące na wysokich słupach, opanowały horyzont.
Jeśli jesteśmy już w tym miejscu, to na tablicach wyczytamy kilka faktów o budowie tamy:
- Do zbudowania jej zużyto objętość materiału równą 17 krotności tej, jaką ma Wielka Piramida w Gizie
- By zbudować tamę użyto około 43 miliony metrów sześciennych kamieni
- Maksymalna wysokość tamy to 111 metrów
- Długość tamy to 3830 metrów
- Szerokość u podstawy 980 metrów podczas gdy góra to 40 metrów
- W środku umieszczono 12 turbin wytwarzających prąd. Jedna turbina ma moc 175 megawatów
Jezioro Nasera powstałe ze spiętrzenia wody przed tamą ma długość 479 km, a w najszerszym punkcie rozpiętość między brzegami to 16 kilometrów, głębokość sięga 180 metrów. Co ważne, jezioro leży w 83% na terytorium Egiptu. I tu mały wtręt: ponieważ od 2011 roku swoją tamę wysoko w górze Nilu buduje Etiopia, Egipt boi się, że poziom wody w ich zbiorniku, będzie opadał. Zatem jak łatwo się domyślić, iskrzy na linii dyplomatycznej.
Zwiedzanie tamy zajmie Wam pewnie jakieś 20 minut, w zależności od tego, jak wnikliwie będziecie studiowali ryciny i tablice informacyjne. I jak długo będziecie wpatrywali się w spokojną toń Jeziora Nassera. Jeśli o mnie chodzi, to po zwiedzaniu Wysokiej Tamy Asuańskiej, pomknąłem zwiedzać Asuan, bo następny dzień zarezerwowany był w całości na Abu Simbel.
I jeśli już przy Abu Simbel jesteśmy, to warto tu nadmienić, że tama spowodowała, że świątynię trzeba było przenieść z oryginalnej lokalizacji, bo po prostu zostałaby zalana. Zresztą przenosząc zabytki uratowano więcej niż tylko jedną świątynię. Ale o tym przeczytacie w artykule o Abu Simbel. Skądinąd dobrze, że nie da się zatopić miejsca, gdzie stoją piramidy w Gizie obok Kairu, bo tego zabytku raczej nie udałoby się przenieść!
3 komentarze
Wydaje mi się a nawet jestem pewien że ta moc turbin która jest tu podana to miały być bardziej megawaty a nie kilowaty.
Zdecydowanie! Toż to nie jest „przydomowa elektrownia” 😉
Bardzo dziękuję za słuszną uwagę. Już oczywiście poprawiłem.
Bylam na tamie pod koniec lutego 2024 i szczerze powiem, odpuścilam grzmota (czyli pomnik), a jak zobaczyłam zdjęcie od dołu, to żałuję 🙂 Nawet rozklad zwiedzania mieliśmy jak czytam podobny ::) I żałuję, że nie zostalam dłuzej w samym Asuanie, bo poza must have’ami nie zdążyłam poznać miasta …